Za wielkie prawdy więcej zapłacić trzeba,
. Niż za te, wśród których człowiek żyje codziennie,
Które bez trudu przychodzą w dostatku chleba,
. Które wiatr rzuca przed ciebie, przede mnie.
Dla wielkich prawd wiele trzeba poświęcić.
. Przypadek nie wskaże nam drogi ni senne marzenia.
Posiądą je ci tylko, co w boju nieugięci,
. Co ślady burz i wichrów przeciwnych noszą uderzenia.
Gdy kiedyś wśród starć i trudów, w żalu srogim
. W moc zbrojne cię ramię Boże dosięgnie
I serca rolę przeorze, co leży odłogiem,
. Ukryte prawdy ziarno zobaczy światło dzienne.
Nie w karczmie przy chlebie i winie
. Ni wśród brylantów w złoto wprawionych,
Nie w głośnych salonach, night-clubach, kasynie
. Ani nie w blasku królewskiej korony.
Nie w sektach różne głoszących wyznania,
. Nie w niecnych przetargach kościoła ze światem,
Nie znajdzie się skarbu prawdy pięknego w łopianach
. I nie zachwyci jej flagi wdzięcznym łopotem.
Bo prawda z ziemi uprawnej wyrasta jak zboże
. I trud nagradza cierpliwy, gorliwość i wiarę.
Tych, co szukają, tych chętnie wspomoże
. Swym skarbem możnym i wiecznym bogactwa darem.