66 – Nie widzę, lecz wierzę

Ciężkie chmury wiszą nad moją drogą
                           I nie widzę nic, o nie,
Ale wierzę, że przez tę ciemność
.                            Bóg przeprowadzi mnie.
Jak słodko trzymać moją rękę w Jego,
                           Kiedy ciemność wszędzie panuje,
Zamknąć przekrwione, zmęczone oczy
                           I za nim iść, gdzie On pokieruje.
A On przez wiele ciernistych ścieżek prowadzi
                           Me zmęczone stopy.

Zdążam więc po wielu ścieżkach cierpień i łez,
.                            Lecz słodki to znój,
Ponieważ wiem, że Pan blisko mnie:
.                            Bóg mój, Przewodnik mój.
Kiedy On mnie prowadzi,
.                            Idę zadowolony całkowicie
I nie musi świecić oczom mym.
.                            Niepotrzebne mi światło,
Bo gdy się opieram na Jego ramieniu,
.                            Nie mogę upaść.